ΑΓΙΟΥ ΕΦΡΑΙΜ ΤΟΥ ΣΥΡΟΥ «ΥΠΟΜΝΗΜΑ ΕΙΣ ΤΗ ΓΕΝΕΣΗ» [ΕΝΟΤΗΤΑ 9η]

ΑΓΙΟΥ ΕΦΡΑΙΜ ΤΟΥ ΣΥΡΟΥ

«ΥΠΟΜΝΗΜΑ ΕΙΣ ΤΗ ΓΕΝΕΣΗ»

ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ – ΠΡΟΣΑΡΜΟΓΗ ΣΤΗ ΔΗΜΟΤΙΚΗ

ΧΡΙΣΤΟΣ ΒΑΣΙΛΕΙΑΔΗΣ

ΘΕΟΛΟΓΟΣ-ΦΙΛΟΛΟΓΟΣ 

ΕΝΟΤΗΤΑ 9^η

Τμῆμα Δ´

1. Ἀφοῦ δέ ὁ Κάιν “γνώρισε” τή σύζυγό του καί (αὐτή) συνέλαβε καί γέννησε τόν ᾽Ενώχ, οἰκοδόμησε (ὁ Κάιν) πόλι καί κάλεσε τό ὄνομά της ἀπ᾽ τό ὄνομα τοῦ υἱοῦ του ᾽Ενώχ. Καί τό ἔκανε, γιά νά μήν ὀνομασθῆ ἐκείνη ἡ πολιτεία ἀπ᾽ τό ὄνομα τοῦ δικοῦ του τρόμου (nuda) δηλ. πόλι Νud. Καί (εἰπώθηκε): “᾽Απ᾽ τόν ᾽Ενώχ γεννήθηκε ὁΕdarὁ ὁποῖος γέννησε τόνΜahauiel, πού γέννησε τό Μαθουσάλα, ὁ ὁποῖος γέννησε τό Λάμεχ. Καί ὁ Λάμεχ νυμφεύθηκε δύο συζύγους· ἀπ᾽ τήνΑdaγέννησε τόνΙubel, ὁ ὁποῖος ὑπῆρξε πατήρ τῶν σκηνιτῶν καί κτηνοτρόφων· καί τό ὄνομα τοῦ ἀδελφοῦ του (ἦταν)Ιubal, πού αὐτός ὑπῆρξε πατήρ τῶν κιθαρωδῶν καί τῶν παικτῶν ἐγχόρδων ὀργάνων. Καί ἡSellaἔτεκε τόνΤubalcainτόν ἐπιδέξιο σέ ὁποιοδήποτε ἔργο ἀπό χαλκό καί σίδηρο. Καί κόρη τοῦΤubalcainὑπῆρξε ἡΝoema”(Γεν 4, 17-22).

Καί εἶπε ὁ Λάμεχ στίς συζύγους του, “᾽Ακοῦστε με..., διότι σκότωσα νέο ἄνδρα καί αὐτό εἶναι τραῦμα γιά ἐμένα. Διότι θά ζητηθῆ ἑπτά φορές μεγαλύτερη ἐκδίκησι ἀπ᾽ τόν Κάιν, καί ἀπ᾽ τό Λάμεχ ἑβδομῆντα ἑπτά φορές μεγαλύτερη”(Γεν 4, 23-24).

2. Κάποιος δέ σχετικά μέ τούς λόγους τοῦ Λάμεχ πρός τίς συζύγους του παρατηρεῖ ὅτι καί οἱ σύζυγοί του κατάγονταν ἀπ᾽ τίς θυγατέρες τοῦ Σήθ καί ὅτι αὐτός τίς συμβούλευε νά φέρωνται καλά καί εἶπε σ᾽ αὐτές, “Τί μισητό εἴδατε σ᾽ ἐμένα καί τί ὅμοιο μ᾽ ἐκεῖνο πού (ἔπραξε) ὁ πατέρας μου ὁ Κάιν; Μήπως, λοιπόν, φόνευσα ἄνδρα καί ἔχω αὐτές τίς συμφορές, ὅπως ὁ Κάιν; ῎Αλλωστε, ὅπως ἐπέφερε κτυπήματα στόν ῎Αβελ, ὁ ὁποῖος ἦταν νεανίσκος, κι ἔτσι τόν φόνευσε, μήπως ἐγώ φόνευσα νεανίσκο μέ πλήγματά μου; ῎Αν ἔκανα ἔτσι, ὅπως ὁ Κάιν, ὁ ὁποῖος ἔλαβε ἑπταπλάσια ἀνταπόδοσι, ἐγώ, ὅμως, ἐκδίδω ἐναντίον τοῦ ἑαυτοῦ μου δικαστική ἀπόφασι, νά λάβω ἑβδομηκονταεπταπλῆ (ἀνταπόδοσι)”.

῎Αλλοι δέ, νομίζοντας ὅτι ὁ Κάιν τιμωρήθηκε ἐπί ἑπτά γενεές, λένε ὅτι ὁ Λάμεχ ὑπῆρξε ἀσεβής, ἐξαιτίας τοῦ ὅτι ὁ Θεός εἶπε: “Κατέφθειρε πᾶσα σάρξ τήν ὁδόν Αὐτοῦ”(Γεν 6, 12)· καί ἐπειδή οἱ σύζυγοί του εἶδαν ὅτι διακόπηκε ἡ διαδοχή τῆς γενεᾶς του ἀπ᾽ τό ὅτι (οἱ σύζυγοί του) δέν γεννοῦσαν ἀρσενικά ἀλλά θηλυκά, κατά τό: “῞Οταν πληθύνθηκαν οἱ ἄνθρωποι πάνω στή γῆ, γέννησαν καί θυγατέρες”(Γεν 6, 1), βλέποντας λοιπόν τήν γενεά τους νά σταματᾶ, φοβήθηκαν, διότι κατανόησαν ὅτι εἶχε ἤδη φθάσει (ὁ καιρός) τῆς ποινῆς τῆς κυρωθείσης κατά τοῦ Κάιν καί τῶν ἑπτά γενεῶν του, ὠθεῖ δέ (ὁ Λάμεχ) αὐτές μέ τή δολιότητά του λέγοντας, “῎Ανδρα ἀπέκτεινα εἰς τραῦμα ἐμοί καί νεανίσκον εἰς μώλωπα ἐμοί”. ῞Οπως δέ ὁ Θεός ἐβράδυνε πρός τόν Κάιν, γιά ν᾽ ἀπολεσθοῦν μαζί του οἱ ἑπτά γενεές του μέχρι ἐμένα, ἐμένα, ὁ ὁποῖος φόνευσα δύο, θά βραδύνη (ὁ Θεός) γιά νά ἀπολεσθοῦν μαζί μου ἑβδομῆντα ἑπτά γενεές ἀκόμα. Πρίν, ὅμως, ἔλθουν οἱ ἑβδομῆντα ἑπτά γενεές, ἐμεῖς θά πεθάνουμε μέ τό ποτήρι τοῦ θανάτου, τό ὁποῖο θά γευθοῦμε, καί (ἔτσι) θά ἐλευθερωθοῦμε ἀπ᾽ τήν ποινή πού ἐξαιτίας μου, ἰδού, ἐπεκτάθηκε σέ ἑβδομῆντα ἑπτά γενεές.

3. ῎Αλλοι λένε: “᾽Επειδή ὁ Λάμεχ ἦταν δόλιος καί πανοῦργος καί εἶχε δεῖ ὅτι ἡ γενεά του ἔπαυε καί ὅτι ἡ οἰκογένεια τοῦ Σήθ, ἡ ὁποία δέν ἤθελε νά ἔλθη σέ ἐπιμειξία μέ τούς (ἀπογόνους) τοῦ Λάμεχ, ἐξαιτίας τῆς διαρκοῦς ἀτιμώσεως τοῦ πατρός του —τοῦ Κάιν— γιά νά μή μένουν ἀκαλλιέργητες οἱ χέρσες γαῖες ἀπό ἔλλειψι καλλιεργητῶν καί γιά νά μήν ἀφανισθῆ ἡ γενεά τους, παρακινηθείς ἀπό ζῆλο φόνευσε τόν Κάιν κι ἕνα γιό τοῦ τελευταίου, τόν ὁποῖο εἶχε γεννήσει καί τοῦ ἔμοιαζε πολύ, γιά νά μή μείνη, ἐξαιτίας αὐτοῦ πού τοῦ ἔμοιαζε, ἐκ νέου στίς μεταγενέστερες γενεές του ἡ ἀνάμνησι τῆς ἀτιμώσεώς του”.

᾽Αφοῦ δέ φονεύθηκε ὁ Κάιν, πού εἶχε τεθῆ σάν μεσαῖος τοῖχος μεταξύ τῶν δύο γενεῶν, γιά νά μήν ἐνισχυθοῦν μεταξύ τους, εἶπε στίς συζύγους του ὡς μυστικό.

῎Ανδρας καί νεανίσκος ἰδού, φονεύθηκαν· ἀλλά πᾶρτε τά κοσμήματα τῶν θυγατέρων σας χάριν τῶν υἱῶν τοῦ Σήθ, γιά νά συγκατατεθοῦν αὐτοί, οἱ ὁποῖοι ἐξαιτίας τῶν φόνων πού διέπραξα κι ἐξαιτίας τοῦ στολίσματος καί τῆς ὡραιότητος τῶν θυγατέρων σας, νά ἐπιμειχθοῦν μ᾽ ἐμᾶς σ᾽ αὐτή τήν ἐποχή, αὐτοί οἱ ὁποῖοι στίς ἕξι προηγούμενες γενειές δέν δέχθηκαν νά συζευχθοῦν μαζί μας διά γάμου.

᾽Αφοῦ στολίσθηκαν, λοιπόν, οἱ θυγατέρες τους χάριν τῶν υἱῶν τοῦ Σήθ, ὁ ᾽Ιουβέλ τούς προκάλεσε μέ κτηνώδεις σαρκικές ἡδονές καί ὁ ᾽Ιουβάλ τούς σαγήνευσε μέ τά γλυκά ἄσματα τῆς κιθάρας.

᾽Αναστατώθηκαν οἱ υἱοί τοῦ Σήθ καί γι᾽ αὐτό λησμόνησαν τήν ἄριστη συμφωνία πού εἶχε συνάψει ὁ πατέρας τους. Καί κατηφόρισαν ἀπ᾽ τόν τόπο τους πού βρισκόταν ψηλότερα ἀπ᾽ τόν τόπο τῶν Καϊνιτῶν· καί μέ ἀπάτες ὁ Λάμεχ πέτυχε τή σύμμιξι τῶν οἰκογενειῶν: ῎Ετσι, ὥστε, εἶπε, ὅταν ὁ Θεός ἐλεήση τούς ἀπογόνους τοῦ Σήθ, πού συζεύχθηκαν μαζί μας, ὁ ὁποῖος (Θεός) αὐτούς δέν τούς καταστρέφει, νά δείξη καί σ᾽ ἐμᾶς εὐσπλαχνία καί νά ἐκφύγουμε τῆς ποινῆς γιά φόνο, ἐξαιτίας αὐτῶν, πού, ἄν καί συζεύχθηκαν διά γάμου μαζί μας, (ὅμως) δέν διέπραξαν καί φόνο.

Τμῆμα Ε´

1. Πάλι δέ, ἀφοῦ ἡ Γραφή διεξῆλθε τήν γενεαλογία τῶν Καϊνιτῶν καί τελείωσε τήν ἱστορία τῶν λόγων τοῦ Λάμεχ πρός τίς συζύγους του, ἐκ νέου ἔγραψε, ἀρχίζοντας ἀπ᾽ τόν ᾽Αδάμ, τίς γενεές τοῦ γένους τοῦ Σήθ, καί εἶπε: “῎Εζησε δέ ᾽Αδάμ τριάκοντα καί διακόσια ἔτη, καί ἐγέννησε κατά τήν ἰδέαν (= μορφή) αὐτοῦ καί κατά τήν εἰκόνα αὐτοῦ”(Γεν 5, 3).

῞Ομως στό πρόσωπο τοῦ Σήθ, ὁ ὁποῖος ἦταν ὁλόιδιος (στήν ὄψι) μέ τόν ᾽Αδάμ, προεικονίσθηκε ἡ ὁμοιότητα τοῦ Υἱοῦ (τοῦ Θεοῦ), ὁ ὁποῖος σφραγίσθηκε ἀπ᾽ τόν Πατέρα του, τόν γεννήτορά του, ὅπως ὁ Σήθ ἀπ᾽ τόν ᾽Αδάμ, ὁ ὁποῖος τόν γέννησε.

῞Οταν δέ ὁ Σήθ εἶχε γεννήσει τόν ᾽Ενώς, γράφθηκε, “Τότε ἄρχισε νά ἐπικαλῆται τό ὄνομα τοῦ Κυρίου”(Γεν 4, 26). Διότι (οἱ ἀπόγονοι) τοῦ Σήθ, ἐπειδή εἶχε χωρισθῆ ἀπ᾽ τούς γιούς τοῦ Κάιν, ὀνομάσθηκαν μέ τό ὄνομα τοῦ Κυρίου, δηλ. “ὁ δίκαιος λαός τοῦ Κυρίου”.

2. Ἀφοῦ δέ ὁ ᾽Αδάμ γέννησε τόν Σήθ καί ὁ Σήθ τόν ᾽Ενώς, καί αὐτός τόν Καϊνάν, καί αὐτός τόν Μαλαλεέλ, καί αὐτός τόν ᾽Ιαρέδ, καί ὁ ᾽Ιαρέδ τόν ᾽Ενώχ, γράφθηκε γιά τόν ᾽Ενώχ: “Καί φάνηκε εὐάρεστος στό Θεό καί μετά τό θάνατό του μετετέθη, γι᾽ αὐτό δέν βρέθηκε τό λείψανό του”(Γεν 5, 24).

Λέγεται ὅτι μετετέθη στόν Παράδεισο, τή στιγμή πού τόν κύτταξε ὁ ᾽Αδάμ, γιά νά μή τυχόν πιστεύση (ὁ ᾽Αδάμ) ὅτι ἐκεῖνος (ὁ ᾽Ενώχ) ὅπως ὁ ῎Αβελ φονεύθηκε καί θλιβεῖ· ἀκόμη γιά νά παρηγορῆται αὐτός (ὁ ᾽Αδάμ) μέ τό δίκαιο υἱό πού εἶχε γιά νά ξέρη ὅτι ὅλοι οἱ μιμούμενοι αὐτόν (τόν υἱό του) ἄνθρωποι, εἴτε πρό τοῦ θανάτου τους, εἴτε μετά τήν ἀνάστασι, θά ἔχουν ἐκεῖ τόν τόπο τῆς συναθροίσεώς τους.

Πάλι ὁ ᾽Ενώχ γέννησε τόν Μαθουσάλα καί αὐτός τόν Λάμεχ, ὁ ὁποῖος γέννησε τό Νῶε. Καί ὁ Λάμεχ προφήτευσε γιά τόν υἱό του λέγοντας: “Αὐτός θά μᾶς παρηγορήση”(Γεν 5, 29) μέ τήν προσφορά του, ἡ ὁποία θά ἐξιλεώση τό Θεό, ἀπ᾽ τά ἔργα μας, καί ἀπ᾽ τόν κόπο τῶν χεριῶν μας, καί ἀπ᾽ τή γῆ, τήν ὁποία καταράσθηκε ὁ Κύριος, ἐπειδή, ἐξαιτίας τῆς ἁμαρτίας τῶν κατοίκων της, τά οἰκοδομήματα πού κάνουμε καί τά φυτά, πού γι᾽ αὐτά κοπίασαν τά χέρια μας, θά τά κάνη ὁ Θεός νά χαθοῦν μέσα σέ ὕδατα ὀργῆς.

Τμῆμα ΣΤ´

1. Ἀφοῦ ὑπολόγισε (ἡ Γραφή) ἀπ᾽ τόν ᾽Αδάμ μέχρι τό Νῶε δέκα γενεές, λέει γιά τό Νῶε: “῞Οταν ἔγινε πενῆντα ἐτῶν γέννησε τόν Σήμ, τόν Χάμ (Ηeim) καί τόν ᾽Ιάφεθ”(Γεν 5, 32). Σέ ὅλο αὐτό τό διάστημα ὁ Νῶε ὑπῆρξε σ᾽ αὐτούς παράδειγμα εὐπρεπείας, ἠθικῆς, διότι ἐπί πεντακόσια ἔτη τήρησε τήν παρθενία, μεταξύ αὐτῶν γιά τούς ὁποίους λέγεται (στή Γραφή), “Κατέφθειρε πᾶσα σάρξ τήν ὁδόν Αὐτοῦ”(Γεν 6, 12).

2. Ἀφοῦ εἶπε (ἡ Γραφή) γιά τήν εὐπρέπεια τῶν ἠθῶν τοῦ Νῶε, στρέφεται πρός διήγησι περί τῆς αἰσχρῆς ἐπιθυμίας, ἡ ὁποία παρεῖχε ἐκδούλευσι στούς συγχρόνους του, λέγοντας (ἡ Γραφή) τά ἑξῆς: “᾽Εγένετο δέ, ὅτε ἐπληθύνοντο οἱ υἱοί τῶν ἀνθρώπων καί θυγατέραι ἐγεννήθησαν αὐτοῖς...”. Υἱούς δέ τῶν ἀνθρώπων ὀνομάζει τούς ἀπογόνους τοῦ Κάιν καί θυγατέρες, αὐτές πού γέννησαν αὐτοί, γιά νά δείξη ὅτι διακόπηκε ἡ διαδοχή τῶν γενεῶν αὐτῶν, καθώς εἴπαμε παραπάνω.

3. “Βλέποντας οἱ υἱοί τοῦ Θεοῦ ὅτι οἱ θυγατέρες τῶν ἀνθρώπων εἶναι ὡραῖες, διάλεξαν ἀπ᾽ ὅλες αὐτές κι ἔλαβαν γυναῖκες ὡς συζύγους τους”(Γεν 6, 2). Υἱούς θεῶν δέ ὀνόμασε τούς υἱούς τοῦ Σήθ, ἐκεῖνοι βέβαια πού ἦταν ἀπόγονοι τοῦ δικαίου Σήθ ὀνομάζονταν “λαός τοῦ Θεοῦ”· θυγατέρες δέ τῶν ἀνθρώπων, τίς ὁποῖες βρῆκαν ὡραῖες, εἶναι οἱ θυγατέρες τοῦ Κάιν, πού κοσμήθηκαν κι ἔγιναν παγίδα γιά τούς ὀφθαλμούς τῶν υἱῶν τοῦ Σήθ. Καί τό: “διάλεξαν ἀπ᾽ ὅλες αὐτές κι ἔλαβαν γυναῖκες ὡς συζύγους τους” εἰπώθηκε διότι, ὅταν τίς διάλεγαν, ἐκαυχῶντο γι᾽ αὐτές. Διότι ὁ πτωχός ὑπερηφανευόταν γιά τήν δεῖνα πλούσια, καί ὁ γέρων φερόταν πρός τό νεώτερο μέ ὑπερηφάνεια καί ὁ ἀσχημότερος ἀπ᾽ ὅλους. ᾽Εκαυχᾶτο γιά τήν ὁποιαδήποτε καλλονή ἀπ᾽ ὅλες αὐτές. Οἱ Καϊνίτες δέν μεριμνοῦσαν γιά πλοῦτο καί ὀμορφιά προσώπου, διότι ἐκεῖνοι, πού ἦταν γεωργοί, ζητοῦσαν γαῖες πού μέχρι τότε δέν ἦταν σπαρμένες. ῞Οταν δέ ἔγινε ἡ ἀρχή αὐτῆς τῆς συναλλαγῆς ἀπ᾽ τούς ἀσελγεῖς καί πτωχούς —διότι οἱ ἀσελγεῖς προσανατολίζονταν πρός τήν ὡραιότητα, καί οἱ πτωχοί ἐφέροντο πρός τά πλούτη δελεαζόμενοι— διαταράχθηκε μετά ἀπ᾽ αὐτούς ὅλη ἡ γενεά τῶν υἱῶν Σήθ.

Διότι καί οἱ ἀπόγονοι τοῦ Σήθ προσερχόμενοι πρός τίς θυγατέρες τοῦ Κάιν, παραμέλησαν τίς συζύγους τους, τίς ὁποῖες εἶχαν προηγουμένως λάβει γιά τούς ἑαυτούς τους· καί αὐτές ἐπιπλέον παραμέλησαν τή φροντίδα τοῦ ἑαυτοῦ τους, κι ἔσπευσαν ν᾽ ἀποβάλουν τήν κοσμιότητα, πού, χάρι τῶν ἀνδρῶν τους καί μαζί τους, μέχρι ἐκείνο τό χρόνο, τηροῦσαν.

᾽Εξαιτίας αὐτῆς τῆς ἀσελγείας, πού διείσδυσε στούς ἄνδρες καί στίς γυναῖκες ἐκείνων, εἶπε ἡ Γραφή: “Κατέφθειρε πᾶσα σάρξ τήν ὁδόν Αὐτοῦ”.

4. Καί εἶπε ὁ Κύριος: “Δέν θά παραμείνη τό πνεῦμα μου στούς ἀνθρώπους αὐτούς διά παντός, διότι αὐτοί εἶναι σάρκες (= ἔχουν τελείως σαρκικό φρόνημα)· καί οἱ ἡμέρες τους θά εἶναι ἑκατόν εἴκοσι χρόνια”(Γεν 6, 3). Δέν θά ζήση, λέει αὐτός (αὐτή ἡ γενεά) ἐννιακόσια χρόνια, ὅπως ζοῦσαν οἱ προγενέστερές του γενεές, διότι (αὐτός) εἶναι σάρκα κι ἐξαιτίας τῶν ἔργων τῆς σαρκός κατανάλωσε τίς ἡμέρες του· ἀλλά, οἱ ἡμέρες του θά εἶναι ἑκατόν εἴκοσι ἔτη· διότι, ἄν εἶχαν μετανοήσει (οἱ ἄνθρωποι) σ᾽ ἐκεῖνα (τά χρόνια), ἰδού, θά εἶχαν διασωθῆ ἀπ᾽ τήν ὀργή, ἡ ὁποία ἐρχόταν καταπάνω τους· καί, ἄν δέν μετανοήσουν, οἱ ἴδιοι, ἐξαιτίας τῶν ἔργων τους, ἐπισποῦν αὐτή (τήν ὀργή) κατά τοῦ ἴδιου τους τοῦ ἑαυτοῦ. Γιατί, ἡ χάρι τούς ἔδωσε, γιά νά μετανοήσουν ἑκατόν εἴκοσι ἔτη, σ᾽ ἐκείνη (δηλ.) τή γενεά, πού, σύμφωνα μέ τή δικαιοσύνη, δέν ἄξιζαν μετάνοια.

5. Μετά ἀπ᾽ αὐτά ἔγραψε (ὁ Μωϋσῆς) γιά τούς ἀπογόνους πού ἀπέκτησαν οἱ θυγατέρες τοῦ Κάιν ἀπ᾽ τούς υἱούς τοῦ Σήθ, λέγοντας τά ἑξῆς: “᾽Εκεῖνες τίς ἡμέρες ἔζησαν στή γῆ οἱ γίγαντες· ὅταν οἱ κριτές ῆλθαν σέ επαφή μέ τίς θυγατέρες τῶν ἀνθρώπων, γεννήθηκαν οἱ ὀνομαστοί γίγαντες”(Γεν 6, 4). Οἱ γίγαντες δέ, πού γεννήθηκαν, γεννήθηκαν γιά τή βραχύβια ρίζα τῶν Καϊνιτῶν καί ὄχι γιά τήν ἰσχυρή οἰκογένεια τοῦ Σήθ. Διότι, ἡ γῆ, ἐπειδή ἦταν καταραμένη —ἐξαιτίας τῶν Καϊνιτῶν— νά μή δίνη τή δική της γονιμότητα, τούς ἔδινε λίγα γεννήματα χωρίς ἀκμή, ὅπως καί σήμερα (συμβαίνει) ἀνάμεσα στούς σπόρους, τούς καρπούς καί τά χόρτα, μερικά δίδουν ἀκμή, μερικά, ὅμως, ὄχι. ᾽Επειδή, λοιπόν, ἐκεῖνο τόν καιρό, πράγματι, οἱ καταραμένοι καί οἱ ἀπόγονοί τους πού κατοικοῦσαν στή γῆ τῆς κατάρας, συνέλεγαν καί παρῆγαν γεννήματα ἄνευ ἀκμῆς, ἔγιναν χωρίς δύναμι ὅσοι παρῆγαν τέτοια τρόφιμα καί τά ἔτρωγαν. Οἱ ἀπόγονοι, ὅμως, τοῦ Σήθ, ἐπειδή ἦταν ἀπόγονοι τοῦ εὐλογηθέντος (πατρός) καί κατοικοῦσαν τή γῆ πού ἦταν κοντά στόν περίβολο τοῦ παραδείσου, ὅπως τά γεννήματά τους (τῆς γῆς), ἄφθονα καί ἰσχυρά, τά ἔτρωγαν, ἔτσι ἔγιναν τά σώματά τους ρωμαλαῖα καί ἰσχυρά. Αὐτοί, λοιπόν, οἱ ρωμαλέοι ἀπόγονοι τοῦ Σήθ (ἦταν, πού) εἰσῆλθαν στίς θυγατέρες τοῦ τρέμοντος Κάιν καί γέννησαν χάριν τῶν Καϊνιτῶν τούς περίφημους γίγαντες. ᾽Επίσης ἐκεῖνο τό, “ἀπ᾽ αἰῶνος”, λέγεται, ἐπειδή οἱ σύγχρονοι τοῦ Σήθ καί τοῦ ᾽Ενώς, ἀπ᾽ τούς προηγουμένους καί φημισμένους γίγαντες, ἔτσι γεννήθηκαν χάριν τῶν Καϊνιτῶν.

6. Ἀφοῦ ἔγινε ἡ διήγησι περί τῶν γιγάντων, πού γεννήθηκαν ἀπ᾽ τή ρίζα Κάιν, ὅτι οἱ σύζυγοί τους, ἄν καί ἦταν ὡραῖες, ἀλλά ὑπῆρξαν μικροτέρου ἀναστήματος (ἐκείνου) τῶν υἱῶν Σήθ, πάλι εἰπώθηκε: “Εἶδε ὁ Κύριος ὅτι πληθύνθηκε ἡ κακία τῶν ἀνθρώπων πάνω στή γῆ καί ὅτι κάθε μέρα χειροτερεύει ὅλη ἡ ροπή τῆς γνώμης τῆς καρδιᾶς τους”(Γεν 6, 5). Κατά δέ τά ἔτη πού (τούς) εἶχαν δοθῆ γιά μετάνοια, αὐτοί πολλαπλασίασαν τά ἁμαρτήματά τους, “πληθύνθηκε ἡ κακία τῶν ἀνθρώπων πάνω στή γῆ”, δηλ. ἐπεκτάθηκε καί αὐξήθηκε ἡ κακία ἐξ ὁλοκλήρου καί στίς δύο γενεαλογικές ρίζες. Ἡ κλίσι δέ τῆς γνώμης τῆς καρδιᾶς τους γίνεται κάθε ἡμέρα καί χειρότερη, ἐπειδή τά ἁμαρτήματα δέν διαπράττονταν σέ μερικές μόνο ἡμέρες· ἀλλά ἦταν συνεχῆ καί ὁποιασδήποτε ὥρας, τή νύκτα καί τήν ἡμέρα δέν ἀπομακρύνονταν ἀπ᾽ τήν κακογνωμία τους μέ κανένα τρόπο.

7. Ἐπειδή συμπεριφέρονταν μέ τόση ἀδικία, εἶπε ὁ Κύριος, “Θά καταστρέψω... ἀπ᾽ τόν ἄνθρωπο μέχρι τά κτήνη καί τά ἑρπετά καί τά πτηνά, διότι μετάνοιωσα πού τούς ἔκανα”(Γεν 6, 7). (Λέγεται) δέ (ὅτι) μετεμελήθη (ὁ Κύριος), ὄχι σάν νά ἦταν σέ ἄγνοια γιά τό ὅτι θά ἔφθαναν (οἱ ἄνθρωποι) σ᾽ αὐτό (τό σημεῖο)· θέλησε ν᾽ ἀποκαλύψη στίς μέλλουσες γενεές τή μεγάλη ἀσέβεια ἐκείνων· διότι τόση ὑπῆρξε ἡ ἀκολασία τους, ὥστε εἶχαν φέρει τόν ἴδιο τό Θεό —ὁ ὁποῖος δέν μετανοεῖ— σέ σημεῖο νά μεταμεληθῆ.

Καί πάλι προσέφερε τή συγγνώμη τῆς δικαιοσύνης του, ἐπειδή τούς ἔπνιξε ὄχι μέ κατακλυσμό πού νά μήν τόν ἀξίζουν. Διότι, (ἡ θεία) Φύσι, ἡ ὁποία δέν μετανοεῖ, κατῆλθε μέχρι τοῦ σημείου νά πῆ, “Μεταμελήθηκα”, οὕτως ὥστε, ἀκούγοντάς το, ἡ ἐπαναστατημένη γενεά νά συγκινηθῆ καί γιά νά σπαρθῆ μετάνοια σ᾽ ἐκείνους πού ἡ καρδιά τους ἀντιστεκόταν στή μετάνοια.

᾽Εάν δέ (στήν ἴδια τή φύσι) τῶν ἔργων τοῦ Θεοῦ ὑπῆρχε σπῖλος, θά εἶχε (ὁ Θεός) δημιουργήσει νέα κτίσι, (καί) δέν θά εἶχε διασώσει μέσα στήν κιβωτό, τό ἔργο πού αὐτός εἶχε κάνει καί γιά τό ὁποῖο εἶχε μετανοήσει. Διότι, συλλογίσου, τό “Μεταμελήθηκα” ἔδειξε ὅτι αὐτός δέν εἶχε μετανοήσει. Διότι, ἄν μετανόησε ἐξαιτίας τῶν ἁμαρτιῶν, γιά ποιό λόγο μετανόησε γιά τά κτήνη, καί τά ἑρπετά καί τά πτηνά, τά ὁποῖα δέν ἁμάρτησαν; Καί ἄν (γιά τή δημιουργία) ἐκείνων δέν μετεμελήθη, ἐξαιτίας τίνος πράγματος εἶπε, “Μεταμελήθηκα”, ἐνῶ δέν μεταμελήθηκε; Ἡ μετάνοια πού ἐπεκτάθηκε ἐξαιτίας τῶν ψευδομένων κατηγόρων, σ᾽ ἐκείνους πού δέν ψευδοκατηγόρησαν, εἶναι ἡ ἴδια ἡ συγγνώμη τοῦ Θεοῦ, ὁ ὁποῖος λέει, “Μεταμελήθηκα”, ἐπειδή διακηρύσσει ὅτι ἀπό ἀγάπη γιά τούς ἴδιους τούς ἁμαρτωλούς πού καταστρέφονται αὐτός (τό) εἶπε, κι ὄχι λόγῳ ἀγνοίας. Διότι, τό νά καταστραφοῦν αὐτοί ἐξαιτίας τῶν ἔργων τους, ἦταν λυπηρό στήν ἀγαθότητα (τοῦ Θεοῦ), ἡ ὁποία τούς εἶχε δημιουργήσει, ἀλλ᾽ ἐάν αὐτοί δέν καταστρέφονταν, θά εἶχαν ἐξαιτίας τους καταστραφῆ οἱ γενεές πού θά τούς ἀκολουθοῦσαν.

Το έργο θα δημοσιευθεί εξ ολοκλήρου στην ιστοσελίδα Αντιαιρετικόν Εγκόλπιον Απαγορεύεται η αναδημοσίευση, η αναπαραγωγή, ολική, μερική, περιληπτική, κατά παράφραση ή διασκευή απόδοση του κειμένου για εμπορικούς ή κερδοσκοπικούς λόγους. Τα δικαιώματα αυτά ανήκουν εξ ολοκλήρου στον συγγραφέα κ.Χρίστο Βασιλειάδη.

 Αντιαιρετικόν Εγκόλπιον    www.egolpion.com

13  ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ  2011 

Read more:http://www.egolpion.net/efraim_genesis_9.el.aspx#ixzz2kmWjWC00