ΑΓΙΟΥ ΕΦΡΑΙΜ ΤΟΥ ΣΥΡΟΥ «ΥΠΟΜΝΗΜΑ ΕΙΣ ΤΗ ΓΕΝΕΣΗ» [ΕΝΟΤΗΤΑ 8η]

Πίνακας του José Vergara (1726 - 1799)

ΑΓΙΟΥ ΕΦΡΑΙΜ ΤΟΥ ΣΥΡΟΥ

«ΥΠΟΜΝΗΜΑ ΕΙΣ ΤΗ ΓΕΝΕΣΗ»

ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ – ΠΡΟΣΑΡΜΟΓΗ ΣΤΗ ΔΗΜΟΤΙΚΗ

ΧΡΙΣΤΟΣ ΒΑΣΙΛΕΙΑΔΗΣ

ΘΕΟΛΟΓΟΣ-ΦΙΛΟΛΟΓΟΣ 

ΕΝΟΤΗΤΑ 8^η

Τμῆμα Γ´

1. Καί ἀφοῦ εἶπε (ἡ Γραφή) γιά τήν ἔξοδο τοῦ ᾽Αδάμ ἀπ᾽ τόν κῆπο καί γιά τό Χερουβείμ καί γιά τήν κόψι τοῦ ξίφους ἀπ᾽ τό ὁποῖο φυλασσόταν ὁ παράδεισος, πάλι ἔγραψε γιά τή γέννησι τοῦ Κάιν καί τοῦ ῎Αβελ καί γιά τίς προσφορές τους λέγοντας τά ἑξῆς: “Καί γνώρισε (ἐρωτικά) ὁ Ἀδάμ τήν Εὔα καί αὐτή γέννησε τόν Κάιν καί εἶπε: ῾Γέννησα ἄνθρωπο ὄχι διά τοῦ ᾽Αδάμ —ὁ ὁποῖος συνευρέθη μ᾽ ἐμένα— ἀλλά διά τοῦ Κυρίου —ὁ ὁποῖος ἔπλασε τόν υἱό μου στή μήτρα μου᾽. Καί πάλι γέννησε τόν ῎Αβελ, καί αὐτός ὑπῆρξε ποιμένας προβάτων, ἐνῶ ὁ Κάιν ἦταν γεωργός.”(Γεν 4, 1-2).

2. Ὁ ῎Αβελ, ὅμως, προσέφερε μέ διάκρισι, ἐνῶ ὁ Κάιν χωρίς διάκρισι. Ὁ ῎Αβελ διάλεξε καί προσέφερε ἀπ᾽ τά πρωτότοκα καί τά λιπαρά. Ὁ Κάιν, ὅμως, ἐάν εἶχε προσφέρει δημητριακά καί ἐάν μαζί μέ αὐτά εἶχε προσφέρει ὅσους καρπούς βρέθηκαν ὥριμοι κατά τό χρονικό διάστημα (τῆς συγκομιδῆς) τῶν δημητριακῶν καί μολονότι ἡ προσφορά του ὑπῆρξε κατώτερη αὐτῆς τοῦ ἀδελφοῦ του, ἐάν δέν εἶχε προσφέρει αὐτή ἀμελῶς θά εἶχε γίνει (αὐτή ἡ προσφορά) δεκτή ὅπως τοῦ ἀδελφοῦ του, διότι (ἐάν ὅλα αὐτά συνέβαιναν), τότε καί οἱ δύο ἀδελφοί μέ προθυμία θά εἶχαν κάνει τίς προσφορές τους.

Ὁ ἕνας εἶχε προσφέρει ἀπ᾽ τούς ἀμνούς τοῦ κοπαδιοῦ του καί ὁ ἄλλος ἀπ᾽ τούς καρπούς τῆς γῆς εἶχε. ᾽Επειδή ὁ Κάιν μέ καταφρόνησι ἔκανε τήν πρώτη του προσφορά, (ὁ Θεός) δέν θέλησε νά τή δεχθῆ ἀπ᾽ αὐτόν, γιά νά τόν διδάξημέ ποιό τρόπο ἔπρεπε νά εἶχε προσφερθῆ (αὐτή). Διότι ὁ Κάιν διέθετε ταύρους καί δαμάλες, οὔτε τοῦ ἔλειπαν τά ζῶα καί τά πτηνά, γιά νά τά προσφέρη· ἀλλά δέν τά προσέφερε τήν ἡμέρα τῶν ἀπαρχῶν, κατά τήν ὁποία προσέφερε τά γεννήματα τῆς γῆς του. Ποιά ἄραγε ζημιά θά εἶχε αὐτός, ἐάν εἶχε προσφέρει καλά σιτηρά ἤ ἐάν εἶχε διαλέξει ἀπ᾽ τούς καλύτερους τῶν δένδρων; Τοῦτο λοιπόν δέν τό ἔπραξε, ἄν καί ἦταν εὔκολο, κάθε ἄλλο βέβαια (τό ἔπραξε) σάν νά λυπόταν τά δημητριακά ἤ τούς καλούς καρπούς, (ἀλλά) στή συνείδησί του ἐνῶ προσέφερε δέν ὑπῆρχε ἡ ἀγάπη, ἡ ὁποία καθιστᾶ εὐάρεστες τίς προσφορές· καί ἐπειδή καταφρονώντας ἔκανε τήν προσφορά, ὁ Θεός τόν ἀπέρριψε, γιά νά μή νομίζη ὁ Κάιν, ὅτι ὁ Θεός, εἴτε ἀγνοοῦσε τήν καταφρόνησί του, εἴτε προτιμοῦσε τίς προσφορές καί ὄχι αὐτόν πού τίς κάνει.

3. Ἀπορρίπτει, λοιπόν, ὁ Θεός τήν προσφορά του, γιά ὅ,τι (ὁ Κάιν) ἔκανε καί γιά ὅ,τι ἔμελλε νά κάνη: διότι (ὁ Κάιν) ἦταν κακός πρός τούς γονεῖς του καί ἁψύς πρός τόν ἀδελφό του καί ἀμελής στή λατρεία τοῦ Θεοῦ. Ἡ προσφορά, λοιπόν, τοῦ ῎Αβελ ἔγινε δεκτή ἐξαιτίας τῆς διακρίσεως του· καί ἡ προσφορά τοῦ Κάιν ἀπορρίφθηκε, ἐξαιτίας τῆς καταφρονήσεως πού αὐτός ἐπέδειξε.

Ὁ Κάιν σκυθρώπασε ὄχι ἐπειδή εἶχε ἀπορριφθῆ ἡ θυσία του, —ἀφοῦ μποροῦσε μέ ἐκλεκτή προσφορά νά ἐξιλεώση Αὐτόν τόν ὁποῖο εἶχε ἐξοργίσει μέ τήν εὐτελῆ προσφορά—, ἀλλά βέβαια δέν σκυθρώπασε ἡ ὄψι του ἐπειδή ὀ ἴδιος ἀπορρίφθηκε· διότι ἦταν εὔκολο νά προσφέρη σ᾽ Αὐτόν αἴτησι, ἀφοῦ εἴτε εἶχε γίνει δεκτή ἡ ἐπιλεγεῖσα προσφορά πού εἶχε κάνει, εἴτε δέν εἶχε γίνει δεκτή, ὅμως, ὁ ἴδιος θά εἶχε δείξει τή θέλησί του· καί ἀντιστρόφως, εἴτε εἶχε εἰσακούσει ὁ Θεός, εἴτε δέν εἶχε εἰσακούσει τήν αἴτησί του, ὅμως θά εἶχε δεῖ τή συγγνώμη του. ᾽Επειδή δέ οὔτε ἐκλεκτή προσφορά προσέφερε σέ ἀντικατάστασι ἐκείνης, πού, ὅταν προσφέρθηκε, ἀπορρίφθηκε ὡς μηδαμινή, οὔτε προσέφερε αἴτησι (συγχωρήσεως) γιά τήν καταφρόνησι πού ἔκανε κατά τοῦ Θεοῦ, ἔγινε φανερός ὁ λόγος γιά τόν ὁποῖο ἐξοργιζόταν· ὀργίσθηκε ἐπειδή ἔγινε δεκτή ἡ θυσία τοῦ ἀδελφοῦ του. ᾽Οργίσθηκε, λοιπόν, ἐπειδή κατέβηκε μέν πῦρ (ἀπ᾽ τόν οὐρανό) ἀλλά ἔσβυσε ἀνάμεσα στίς προσφορές (του)· καί ἡ ὄψι του σκυθρώπασε, ἐπειδή ἔγινε περίγελως στά μάτια τῶν γονιῶν καί τῶν ἀδελφῶν του, ἀφοῦ (ὁ Θεός) περιφρόνησε τή θυσία του. Διότι εἶχαν δεῖ τή θυσία του, τήν ὁποῖα ἔθεσε πάνω στό πῦρ, τό ὁποῖο, ὅμως, οὔτε πού τήν ἄγγιξε.

4. “Τοῦ εἶπε ὁ Θεός: Γιατί ὀργίσθηκες καί σκυθρώπασε ἡ ὄψι σου;”(Γεν 4, 6). Διότι ἀντί νά γεμίσης ὀργή, ὤφειλες νά γεμίσης πόνο, καί ἀντί νά εἶναι λυπημένο τό πρόσωπό σου, ὤφειλες νά χύσης δάκρυα ἀπ᾽ τά μάτια σου. ῞Ομως ἐάν ἦταν καλό αὐτό πού ἔκανες, θά τό δεχόμουν. Συλλογίσου, λοιπόν, (ἀκροατή μου): αἰτία τῆς ἀπορρίψεώς του δέν ἦταν τό μικρό τῆς θυσίας του, ἀλλά ἡ ἀσχημοσύνης καί ἡ φαυλότητά του. ῎Αν αὐτό πού ἔκανες ἦταν καλό λέει, ἐγώ θά τό δεχόμουν, ἄν καί δέν τό δέχθηκα (προηγουμένως) καί θά γινόταν δεκτό μαζί μέ τήν ἐκλεκτή προσφορά τοῦ ἀδελφοῦ σου, ἄν καί (τό δικό σου) δέν ἔγινε δεκτό. Καί ἐάν (αὐτό πού ἔκανες) δέν ἦταν καλό, τό ἁμάρτημά σου, ἰδού, ἀνακλίνεται μπροστά στίς θύρεςπροηγουμένως.Κι ἐκεῖνος, ὦ ῎Αβελ, θά στραφῆ σ᾽ ἐσένα, διά τῆς ὑπακοῆς του, μέ ἕνα περίπατο (πού θά κάνει) μαζί σου στόν ἀγρό· καί πάνω σ᾽ ἐσένα τόν ἴδιο θά κυριαρχήση ἡ ἁμαρτία, δηλ. αὐτή θά σέ ἀναλώση.

Ὁ Κάιν, ὅμως, ἀντί τῆς ἔντιμης ζωῆς, προκειμένου νά συγκαταριθμηθῆ ἡ ἀπορριφθεῖσα προσφορά του μαζί μέ τίς ἀποδεκτές προσφορές (τοῦ ῎Αβελ) προσέφερε ἀντί γιά θυσία εὐρύτερο φόνο, σ Ἐκεῖνον, στόν ὁποῖο εἶχε προσφέρει προσφορά περιφρονηθείς.

5. “Εἶπε ὁ Κάιν στόν ῎Αβελ· ἄς πᾶμε στήν πεδιάδα”(Γεν 4, 8). Γνωρίζουμε δέ ἀπ᾽ τό “ἄς πᾶμε στήν πεδιάδα”. ὅτι αὐτοί ἤ εἶχαν κατοικήσει στό βουνό, χαμηλότερα τοῦ παραδείσου, καί ὁ Κάιν ὁδηγώντας τον κατέβηκε στήν πεδιάδα· ἤ ὁ ῎Αβελ ἔβοσκε τό κοπάδι στό βουνό, ὅπου εἶχε ἀνέβει ὁ Κάιν καί τόν παροδήγησε στήν πεδιάδα, ἡ ὁποία ἦταν κατάλληλη γιά τόν Κάιν ἕνεκα τῶν σιτηρῶν της καί τῆς λάσπης. Διότι ἀνάμεσα στά σιτηρά τόν φόνευσε καί μέ μικρή προσπάθεια τόν ἔκρυψε. Διότι εἶπε (ἡ Γραφή): “᾽Ενῶ βρίσκονταν στόν ἀγρό, ὀρθώθηκε ὁ Κάιν κατά τοῦ ἀδελφοῦ του ῎Αβελ καί τόν φόνευσε. Ὁ δέ Κάιν, ἀφοῦ φόνευσε τόν ἀδελφό του μέ ψεύδη ἔπεισε τούς γονεῖς ὅτι (ὁ ῎Αβελ) εἶχε εἰσέλθει στόν παράδεισο, ἐπειδή ἦταν εὐάρεστος στό Θεό· καί, ἰδού, ἡ προηγουμένως γενόμενη δεκτή προσφορά του (῎Αβελ), μαρτυρεῖ τήν εἴσοδό του (στόν παράδεισο)· διότι ἡ τήρησι τῆς ἐντολῆς εἰσήγαγε στόν παράδεισο, μέ τόν ἴδιο τρόπο, πού ἡ παράβασι τῆς ἐντολῆς σᾶς ἐξήγαγε ἀπό ᾽κεῖ. ῞Οταν συλλογίσθηκε ὁ Κάιν ὅτι παραπλάνησε τούς γονεῖς καί ὅτι δέν θά εἶχε σάν τιμωρό τόν ῎Αβελ, ὁ Θεός ἀποκαλύφθηκε μπροστά του καί τοῦ εἶπε: ῾Ποῦ εἶναι ὁ ῎Αβελ ὁ ἀδελφός σου᾽(Γεν 4, 8-9);

6. Τοῦ ἀποκαλύφθηκε ὁ Θεός μέ πραότητα, γιά νά καταστραφῆ μέ τή μετάνοια τῶν χειλέων του, ἐάν αὐτός μετανοοῦσε, τό ἁμάρτημα τῆς ἀνθρωποκτονίας πού διέπραξε μέ τά χέρια του· ἄν ὅμως, αὐτός δέν μετανοοῦσε, γιά νά ἀπαγγελθῆ ἐναντίον του δικαστική ἀπόφασι περί πικρῆς ποινῆς, ἀντάξια τοῦ στυγεροῦ ἐγκλήματος. Ὁ Κάιν, ὅμως, ἀντί γιά μετάνοια, φλεγόταν ἀπό μανία, καί μολονότι ὁ Θεός γνώριζε τά διατρέξαντα, ὁ ὁποῖος (Θεός) τόν ρώτησε γιά τόν ἀδελφό του, προκειμένου νά τόν κερδίση μέ τό μέρος του, ὁ Κάιν ἀπάντησε λόγο ὀργισμένο λέγοντας: Δέν γνωρίζω. Μήπως εἶμαι φύλακας τοῦ ἀδελφοῦ μου; Πάλι δέ ἐπιπρόσθετα εἶπε ὁ Θεός; Τί ἔκανες; Διότι, καί ἄν ἀγνοῆς πού εἶναι ὁ ῎Αβελ, ἐπειδή δέν εἶσαι φύλακάς του, πές σ᾽ ἐκεῖνον πού σέ ρωτᾶ, τί ἔκανες, μήπως τυχόν (ὁ Θεός) ρωτήση ἄλλον γι᾽ αὐτό πού ἔκανες. Βέβαια πές σ᾽ ᾽Εκεῖνον τί ἔκανες, γιατί ἄν δέν γνώριζε τί ἔκανες, δέν θά εἶχε ρωτήσει γιά τήν πράξι σου. ᾽Επειδή, ὅμως, ὁ Κάιν δέν εἶχε θελήσει νά πῆ οὔτε βέβαια ὅ,τι εἶχε κάνει, τοῦ ἀποκαλύφθηκε ἡ γνῶσι τοῦ Θεοῦ, ἡ ὁποία τόν φανέρωσε σαφῶς λέγοντας: “Τό αἷμα τοῦ ἀδελφοῦ σου βοᾶ πρός ἐμένα ἀπ᾽ τή γῆ”(Γεν 4, 10).

7. Τί, λοιπόν, λές ἐσύ, Κάιν; Μήπως ἡ δικαιοσύνη δέν θά πάρη ἐκδίκησι τοῦ αἵματος πού βοᾶ πρός αὐτή, ἤ ὄχι; Μήπως ἰδού, δέν σοῦ ἔδωσε (ἡ Δικαιοσύνη) μακρόχρονη (εὐκαιρία) γιά μετάνοια; Μήπως δέν ἀπεκδύθηκε τῆς γνώσεώς της (ἡ Δικαιοσύνη) καί σέ ρώτησε σάν νά εἶχε ἄγνοια, μέ σκοπό νά σέ ὁδηγήση σέ ἐξομολόγησι; ᾽Εφεξῆς, ἐπειδή δέν σοῦ ἄρεσε νά ζῆς ἔντιμα —ὅπως σοῦ ὑπέδειξε ἡ Δικαιοσύνη— ἀλλά ἐσύ προέβης στό ἁμάρτημα, ἀπ᾽ τό ὁποῖο σέ προειδοποιοῦσε νά μήν τό τολμήσης, θά εἶσαι καταραμένος ἀπ᾽ ὅλη τή γῆ, ἐπειδή περιέβαλες μέ ἄγχος τόν ᾽Αδάμ καί τήν Εὔα, (τούς) προπάτορες ὁλόκληρης τῆς γῆς. Θά εἶσαι καταραμένος ἐπί προσώπου ὁλόκληρης τῆς γῆς, διότι ἄνοιξες τίς πύλες τοῦ ῎Αδη μπροστά σέ ὁλόκληρη τή γῆ. ῞Οταν καλλιεργῆς τή γῆ, ἡ δύναμί της δέν θά σοῦ δίνη περισσότερα, ἐπειδή θέλησες νά καρπωθῆς μόνος σου τή δύναμί της. “Τρέμων καί καταδιωκόμενος θά εἶσαι πάνω στή γῆ”(Γεν 4, 12), ἐπειδή πάνω της βάδισες ὑψηλοφρόνως καί ὑπερηφάνως. 

8. Ἐπειδή δέ κατ᾽ αὐτόν τόν ἴδιο καιρό πού ἐκστομίσθηκαν οἱ κατάρες παγιώθηκε τελείως μέσα σ᾽ αὐτές, αὐτός πού πρίν ἀπ᾽ τίς κατάρες, ἔλεγε κινούμενος ἀπό ὑπερηφάνεια: “Μήπως ἐγώ εἶμαι φύλακας τοῦ ἀδελφοῦ μου”, μετά τίς κατάρες ἀμέσως συνεστάλη ἡ ἀναίδειά του ἀπ᾽ τόν φόβο καί τόν τρόμο, πού τοῦ ἐνεβλήθησαν, εἶπε: “Τό ἔγκλημά μου εἶναι ἀσυγχώρητο”. Αὐτό, ὅμως, δέν ὑπολογίσθηκε στό ἐνεργητικό του, διότι δέν τό εἶχε πεῖ ὅταν εἶχε ἐρωτηθῆ· διότι τό εἶπε ἀναγκασθείς, ἀφοῦ μέ τρόμο καί φόβο τό εἶπε.

Ὁ Κάιν, ὅμως, πού ὤφειλε νά παρακαλέση τή μακροθυμία τοῦ Θεοῦ, γιά νά πείση τυχόν τή Δικαιοσύνη μέ ἱκεσίες, ἀπό τρόμο ἤ μέ πανουργία εἶπε: “᾽Ιδού μέ ἀπέρριψες ἀπό τό πρόσωπο τῆς γῆς καί ἐπειδή μέ καταράσθηκες ἀπό προσώπου τῆς γῆς καί ἐφεξῆς θά κρυφθῶ ἀπό μπροστά σου, διότι δέν ἔχω ἐγώ πλέον τήν ὑπεροψία νά στέκωμαι ἐνώπιόν σου, ἐπειδή μπροστά σου φλυάρησα καί εἶπα ὅτι δέν εἶμαι φύλακας τοῦ ἀδελφοῦ μου· καί σ᾽ ἐμένα, πού ἤδη εἶμαι περιπλανώμενος κι ἐξόριστος πάνω στή γῆ, ἄς μοῦ συμβῆ ὥστε νά μέ φονεύση ὅποιος μέ ἀνακαλύψει”. Ὦ Κάιν, εἴτε ἐπιζητεῖς τό θάνατο, εἴτε τόν φοβᾶσαι, πῶς εἶναι δυνατόν ὅσα κυρώθηκαν σ᾽ ἐσένα νά ἐκπληρωθοῦν, ἐάν πέθαινες; ᾽Αλλά, ἐάν ἡ ζωή σου εἶναι προσφιλής ἐν μέσῳ αὐτῶν τῶν ἀθλιοτήτων, ὅμως, πόσο προσφιλέστερη ἦταν στόν ῎Αβελ, τόν ὁποῖο ἀπήλλαξες ἀπ᾽ αὐτή. ῎Αν καί μερικοί λένε ἐπίσης ὅτι (ὁ Κάιν) εἶχε ἀποποιηθῆ τό θάνατο, ἄλλοι, ὅμως, βεβαιώνουν ὅτι ὁ ἴδιος εἶχε ζητήσει γιά τόν ἑαυτό του τό θάνατο, καί ὅτι γι᾽ αὐτό τοῦ εἶχε πεῖ ὁ Θεός: “Δέν θά συμβῆ στούς φονιάδες, ὅπως εἶπα νά συμβῆ σ᾽ ἐσένα, στούς φονιάδες πού ἔρχονται μετά ἀπό ἐσένα. Διότι ἐάν οἱ μετά ἀπό ἐσένα δολοφόνοι ἀνευρίσκωνται, θά πεθαίνουν, καί ὁ Κάιν θά τιμωρηθῆ ἑπτά φορές περισσότερο. Διότι, ἐπειδή ζήτησε τό θάνατο, οἱ ἄνθρωποι ἄς μήν παραβλέψουν τήν περίπτωσί του, θά ἔλθουν ἑπτά γενεές, θά δοῦν τήν περίπτωσί του καί τότε (αὐτός) θά πεθάνη.

9. Τό ἑξῆς, ὅμως, πού λένε: “Ἑπτά γενεές ἀπ᾽ τή δική του ρίζα πέθαναν μαζί του, δέν μπορεῖ νά σταθῆ· διότι, ἄν καί παραδίδεται (ἀπ᾽ τή Γραφή) ὅτι ὁ κατακλυσμός τούς πρόφθασε, ἄγγιζε τήν ἕβδομη γενεά, καί πῶς, ἐνῶ μιά γενεά παρερχόταν μαζί του, νά λέγεται ὅτι ἑπτά γενεές καταστράφηκαν μαζί του;”. ᾽Αλλά οὔτε ἀκόμη μποροῦν νά ἀποδείξουν ὅτι ὁ κατακλυσμός ἔλαβε χώρα κατά τήν ἕβδομη γενεά τῶν Καϊνιτῶν. Διότι εἶπε ἡ Γραφή: “Ὁ Κάιν γέννησε τόν ᾽Ενώχ καί αὐτός τόν 

Εδάρκαί αὐτός τόνΜαχαουήλκαί αὐτός τό Μαθουσάλα, καί αὐτός τό Λάμεχ, ὁ ὁποῖος γέννησε τόν ᾽Ιουβέλ· ὁ τελευταῖος ὑπῆρξε ὁ πατέρας τῶν κτηνοτρόφων πού κατοικοῦσαν σέ σκηνές”(Γεν 4, 20). Οἱ σκηνῖτες, ὅμως, καί οἱ κτηνοτρόφοι δέν τηροῦσαν τήν παρθενία στίς σκηνές τους, καί αὐτό φαίνεται ἀπ᾽ τό “Κατέφθειρε πᾶσα σάρξ τήν ὁδόν Αὐτοῦ ἐπί τῆς γῆς”(Γεν 6, 12) (Οἱ ἄνθρωποι διέστρεψαν στό σύνολό τους τή διδασκαλία τοῦ Θεοῦ καί παρέβησαν τίς ἐντολές Του). ῎Αν δέ μεσολαβοῦσαν μεταξύ τοῦ Κάιν μέχρι τούς υἱούς τῶν σκηνιτῶν καί τῶν κτηνοτρόφων ἐννέα γενεές, καί μέχρι τότε δέν συνέβη ὁ κατακλυσμός, πῶς νά συμφωνήσουμε πρός (τό λεχθέν) ἐκεῖνο ὅτι δηλ. μαζί του (τοῦ Κάιν) καταστράφησαν ἑπτά γενεές; Διότι, ἰδού, βρίσκουμε ὅτι παρῆλθαν ἐννέα γενεές —ὅπως εἴπαμε— καί μέχρι τότε δέν συνέβη ὁ κατακλυσμός. ᾽Ορθῶς, λοιπόν, λέγεται ὅτι ἡ ἀτίμωσι τοῦ Κάιν παρατάθηκε ἐπί ἑπτά γενεές, ὁ ὁποῖος Κάιν ἀπ᾽ τήν πρώτη ἡμέρα εἶχε ἐπιζητήσει διά τοῦ θανάτου νά ἀπαλλαγῆ τῆς ἀτιμώσεως. ῞Οτι δέ ὁ Κάιν ἐπέζησε μέχρι τήν ἕβδομη γενεά, εἶναι φανερό: πρῶτον, διότι ἔτσι τοῦ εἶχε κυρωθῆ· καί δεύτερον, ἐπειδή ἔτσι ἐπιπλέον μαρτυρεῖ (ὁ ἀριθμός) τῶν ἐτῶν ζωῆς τῶν προηγουμένων γενεῶν. Διότι ἄν ὁ πατέρας του ὁ ᾽Αδάμ, ἐπέζησε μέχρι τήν ἔνατη γενεά τοῦ Λάμεχ, καί ἄν ἔφυγε ἀπ᾽ τόν κόσμο κατά τό πεντηκοστό ἕκτο ἔτος τοῦ Λάμεχ, δέν ἦταν τόσο μεγάλο ἄν ὁ Κάιν ἐπέζησε μέχρι τήν ἕβδομη γενεά.

10. Ὁ Κάιν δέν διέφυγε τήν ἀτίμωσι μέ τό νά ζητήση νά ἐλευθερωθῆ ἀπ᾽ αὐτή, καί τοῦ προσετέθη ἐπιπλέον τῆς προηγουμένης ποινῆς ἕνα ἀπροσδόκιτο σημάδι. Διότι εἰπώθηκε: “῎Εθετο Κύριος ὁ Θεός σημεῖον τῷ Κάιν τοῦ μή ἀνελεῖν αὐτόν πάντα τόν εὑρίσκοντα αὐτόν”(Γεν 4, 15) (Καί ἔθεσε ὁ Κύριος σημεῖο στόν Κάιν, ὥστε νά μήν φονευθῆ ἀπό καθένα πού θά τόν εὕρισκε). Τόν βρῆκαν, ὅμως, οἱ ἀπόγονοι τοῦ Σήθ, οἱ ὁποῖοι ἔνοιωθαν ὑποχρεωμένοι νά ἐκδικηθοῦν γιά τό αἷμα τοῦ πατραδέλφου τους ῎Αβελ. ᾽Αλλά ἀπομακρύνθηκαν ἀπ᾽ αὐτόν, οὔτε ἦλθαν σέ ἐπιγαμία μέ αὐτόν ἐξαιτίας τῆς ἀτιμώσεώς του κι ἐπειδή τόν φοβοῦνταν, ἀλλά δέν τόλμησαν νά τόν φονεύσουν ἐξαιτίας τοῦ σημαδιοῦ του.

11. Ἀφοῦ εἰσέπραξε ὁ Κάιν τήν ποινή του, στήν ὁποία προστέθηκε τό σημάδι, τό ρόλο τοῦ ὁποίου αἰτιολογήσαμε ἐπειδή ἦταν κάτι ἀναγκαῖο, καί γιά τό ὁποῖο, ἐπειδή δέν εἶναι ἀναγκαῖο, δέν θά ἐπεκταθοῦμε, λέχθηκε: “᾽Απομακρύνθηκε ὁ Κάιν ἀπ᾽ τό πρόσωπο τοῦ Κυρίου καί κατοίκησε στήν περιοχή Νούδ, ἀνατολικά τῆς ᾽Εδέμ”. ᾽Απομακρύνθηκε, λοιπόν, ἀπ᾽ τούς γονεῖς καί τά ἀδέλφια του, ἐπειδή εἶδε ὅτι αὐτά δέν ἔρχονται σέ ἐπιγαμία μαζί του. (Αὐτή) δέ ἡ περιοχή τῆς γῆς ὀνομάζεται Νud, ἐπειδή ὑπῆρξε ἡ γῆ τοῦ φοβισμένου καί τρέμοντος (nida) Κάιν.

᾽Αλλά ἔλαβε δεύτερη κατάρα μέ τό λόγο πού τοῦ εἶπε ὁ Θεός: “῞Οταν καλλιεργῆς τή γῆ, ἡ δύναμί της δέν θά σοῦ ἀποδίδη περισσότερο”.

Το έργο θα δημοσιευθεί εξ ολοκλήρου στην ιστοσελίδα Αντιαιρετικόν Εγκόλπιον Απαγορεύεται η αναδημοσίευση, η αναπαραγωγή, ολική, μερική, περιληπτική, κατά παράφραση ή διασκευή απόδοση του κειμένου για εμπορικούς ή κερδοσκοπικούς λόγους. Τα δικαιώματα αυτά ανήκουν εξ ολοκλήρου στον συγγραφέα κ.Χρίστο Βασιλειάδη.

 Αντιαιρετικόν Εγκόλπιον    www.egolpion.com

11  ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ  2011 

Read more:http://www.egolpion.net/efraim_genesis_8.el.aspx#ixzz2kmWPkWxZ